امیر علیخانی از خلال نامه‌ها و عکس‌های پدرش متوجه حضور او در عملیات نیروهای نظامی ایران در جنگ ظفار می‌شود. این کشف، در کنار امتناع پدر در بازگو کردن خاطرات عملیات، امیر را وامی‌دارد تا نگاهی دقیق‌تر به این واقعه و میراث احتمالی باقی‌مانده از آن بیندازد.